Pierwotnie krzyż z Zaborowa (pow. Lubin) zlokalizowany był w leśnej głuszy około 2 km na południowy-zachód od wsi i tylko nieliczni wiedzieli o jego istnieniu, chociaż zabytek był znany niemieckim badaczom już przed II wojną światową. Od czerwca 2003 roku krzyż znajduje się na terenie przykościelnym w miejscowości Wielowieś. Został on przetransportowany w celu uchronienia go przed zniszczeniem, gdyż częste prace leśne zagrażały jego istnieniu. Obecne miejsce wyeksponowania zabytku pozwala na swobodne dotarcie do krzyża, a także zabezpiecza jego dalszą egzystencję. Krzyż posiada nietypowy kształt, oraz dolną aureolę, a jego wymiary to: 73x80x31 cm.
Podobnie rzecz miała się z interesującym kamiennym krzyżem w Międzylesiu, który pomimo wielu udanych prób ustawienia “wiecznie” leżał, przewracany przez nieznanych sprawców. Dnia 30 maja 2004 roku krzyż został postawiony do pionu i wkopany przez członków Ogólnopolskiego Klubu Badaczy i Miłośników Krzyży Pokutnych i Rzeźb Przydrożnych. Całkowite wymiary obiektu to: 167x89x30 cm, a po wkopaniu wysokość zmalała do 124 cm. Na przedniej stronie krzyża wyryto napis przybliżający nam okoliczności wystawienia tego pomnika. W tłumaczeniu z j. niemieckiego brzmi on następująco: DNIA 18 PAŹDZIERNIKA 1628 ROKU ZOSTAŁ TUTAJ ZAMORDOWANY ELIAS LACHNIT, SYN KUŹNIKA Z RIEBENEY. Krzyż znajduje się w lesie na zachód od drogi do Lesicy.
Również zabytek w miejscowości Biała koło Świdnicy doczekał się należytej opieki. W lecie 2004 roku teren w jego bezpośrednim sąsiedztwie został uporządkowany, a sam krzyż ogrodzono metalowym płotkiem. Ma on za zadanie zabezpieczać zabytek przed przypadkowym uszkodzeniem przez maszyny rolnicze czy przejeżdżające w pobliżu samochody.