Korzystając z pobytu na sondażu archeologicznym szubienicy w Kamiennej Górze, w dniu 13 października 2012 r., podjęto się próby odszukania miejsca usytuowania szubienicy w Lubawce (niem. Liebau). Poszukiwania oparto w głównej mierze, tak jak we wcześniejszych przypadkach, na mapie wykonanej w połowie XVIII w. przez Christiana Friedricha von Wrede. Nie ma pewności czy szubienica w Lubawce była murowana, czy drewniana. Wrede na swojej mapie zaznaczył drewnianą szubienicę „kolankową”. Lecz mógł to być tylko rodzaj sygnaturki na mapie, nie mający związku z rzeczywistością. Tak było w przypadku Kamiennej Góry. Dzisiaj już wiemy, po sondażu archeologicznym, że stała tam na pewno szubienica murowana. Na obszar poszukiwań wytypowano łąki i pola położone na pd.-zach. od miasta. Dotrzeć tam można ul. Piaszczystą, która później przechodzi w polną drogę. Prowadzi ona na rozległy płaskowyż (Brama Lubawska). Właśnie na jego krawędzi Wrede umieścił szubienicę. To miejsce nazywano przed drugą wojną światową „Galgenberg”. Tam też odnaleziono kępę krzaków i drzew ciągnącą się pasem długości kilkuset metrów. Jest to jedyny obszar niewykorzystany do celów rolniczych. W najwyższym punkcie tego pasa znajduje się miejsce, gdzie prawdopodobnie, stała szubienica. Wśród zarośli nie widać zarysów fundamentów, ale można tam trafić na bezładne porozrzucane kamienie różnej wielkości. Z pewnym trudem odnaleziono małe kawałki wapiennej zaprawy murarskiej. Tak jak we wcześniejszych próbach lokalizacji innych szubienic, przypuszczenia mogą potwierdzić lub wykluczyć tylko badania archeologiczne. Ze wskazanego punktu roztacza się znakomity widok na miasto Lubawka, jak również, patrząc w przeciwnym kierunku na Śnieżkę. Prawdopodobne miejsce usytuowania szubienicy znajduje się w centrum rozwidlenia dróg, jednej prowadzącej do Jeleniej Góry i drugiej biegnącej do granicy z Czechami.
Nadesłał: Leszek Różański